Organizacja dystrybucji Internetu na inne urządzenia z iMac i MacBook

Każdy komputer, w tym w systemie operacyjnym MacOS, może być używany jako router do dystrybucji Internetu na inne urządzenia. Ponadto zarówno za pośrednictwem sieci bezprzewodowej (za pomocą modułu Wi-Fi), jak i w połączeniu kablowym (na przykład, jeśli komputer jest podłączony do sieci lokalnej). A ta funkcjonalność w macOS jest domyślnie zintegrowana. To znaczy, żadne trzecie programy do jego użycia nie muszą go instalować.

Dlaczego musisz dystrybuować Internet z komputera Mac

Opcje korzystania z takiej funkcji - masa. Najczęstsze: iMac (lub MacBook) jest podłączony do Internetu za pośrednictwem kabla RJ-45 (skręcona para). Router w mieszkaniu/domu nie jest zainstalowany. Ale istnieje potrzeba dostarczenia Internetu smartfonom/tabletom. Wydaje się, że bez wi-fi-rotera nie można tego zrobić. W rzeczywistości zamiast tego możesz użyć samego komputera Mac! Ale należy wziąć pod uwagę, że dystrybucja Internetu będzie dostępna tylko wtedy, gdy komputer zostanie włączony i przesyłany przez system operacyjny.

Kabel połączenia internetowego RJ-45

Czy MAC może jednocześnie zapewnić co najmniej 5 urządzeń trzecich? Zdecydowanie tak. Liczba połączonych gadżetów nie jest ograniczona. Nacisk wyniesie tylko przepustowość utworzonej sieci. I to już zależy w dużej mierze od generacji używanej przez Mac lub MacBook.

Co zrobić, jeśli komputer Mac jest podłączony do sieci kablowej

W takim przypadku Internet może być dystrybuowany za pośrednictwem Wi -fi (jeśli istnieje odpowiedni moduł) i w sieci lokalnej, w tym jednocześnie - zainstalowany system operacyjny przewiduje tę możliwość.

Tak więc, aby utworzyć bezprzewodowy punkt dostępu (sieci Wi-Fi z funkcją dystrybucji Internetu):

1. Przejdź do „Ustawienia systemu”, przejdź do sekcji „Ogólny dostęp”.
2. Wybierz element „General Internet”. Świętuj to kleszczeniem - nie ma potrzeby!
3. Po prawej stronie okna w sekcji „General Connection” wybierz port, na którym Mac przechodzi do Internetu. W tym przypadku - Ethernet. Jeśli modem USB jest zainstalowany, w związku z tym należy go określić.
4. W sekcji „Dla komputera” wybierz „Dystrybucję”. W naszym przypadku wi -fi (znak z czołgiem).
5. Kliknij przycisk parametrów „Wi-Fi”. Tutaj musisz określić nazwę utworzonej sieci bezprzewodowej (na przykład MACWI-FI), wybierz typ szyfrowania (zaleca się wprowadzenie hasła do łączenia (co najmniej 8 znaków, tylko litery łacińskie, liczby, niektóre specjalne systemy). Jeśli komputer Mac ma moduł dwubasowy (z obsługą sieci 5 GHz), wówczas w ustawieniach będzie możliwe wybór częstotliwości (większość smartfonów działa tylko z 2,4 GHz - zaleca się go wybrać).

Przeładowanie komputera lub laptopa nie potrzebuje. Dosłownie po 5 sekundach wszystkie inne urządzenia „zobaczą” nową sieć Wi-Fi i będą mogły się z nią połączyć. Dopiero przed dystrybucją Internetu z iMac lub MacBooka należy wziąć pod uwagę, że szczegółowe statystyki ruchu dla każdego podłączonego urządzenia nie będą w stanie uzyskać standardowego oprogramowania. Ale potrzeba tego powstaje niezwykle rzadko.

Co zrobić, jeśli komputer Mac jest podłączony do sieci bezprzewodowej

W przypadku podłączenia komputera Mac z Internetem Wi-Fi może wówczas rozpowszechniać ruch tylko do reszty urządzeń w sieci lokalnej (podłączonej przez kabel) lub przez Bluetooth. Szczegóły modułów Wi-Fi są takie, że nie mogą one działać jednocześnie zarówno w przypadku odbioru, jak i dystrybucji (w rzeczywistości jest to możliwe, ale tylko dla przesyłania obrazu wideo, na przykład przez Chromecast lub do prefiksu AppleTV te Podział ruchu jest wykonywany na poziomie sprzętu).

Ustawienia MacBooka lub iMac w tym przypadku są wykonywane w podobny sposób, co podczas podłączania za pomocą kabla. To znaczy za pośrednictwem sekcji „General Internet”. Jeśli planowane jest, aby być dystrybuowane według Bluetooth, początkowo konieczne jest wyczarowanie urządzeń, a następnie włączyć obsługę protokołu DUN lub PAN w parametrach komputerowych (znajduje się w ustawieniach sprzężonego urządzenia Bluetooth). Są odpowiedzialne za tunelowanie ruchu. Wszystkie pozostałe parametry można określić w sekcji „Ogólny dostęp Bluetooth” (na przykład możesz nawet zorganizować lokalny dostęp do plików przechowywanych na MAC).

A przed dystrybucją Internetu za pośrednictwem Bluetooth z komputerem Mac, należy zauważyć, że maksymalny kurs wymiany danych w tym przypadku rzadko przekracza 5 Mb / s. Ping będzie również zmiennie w zakresie od 5 do 200 ms. Oznacza to, że w przypadku surfowania w sieci jest to więcej niż wystarczające, ale w przypadku gier online, pobierania dużych plików lub oglądania wideo o wysokiej gronu, to połączenie to zdecydowanie nie jest odpowiednie dla.

Rozładowanie dystrybucji

Dystrybucja wyłącza wszystko w tej samej sekcji „General Internet” (na karcie „Ogólny dostęp” ustawień systemowych). Nie musisz usuwać utworzonych połączeń (nadal mogą być przydatne w przyszłości). Wystarczy włączyć przedmiot „Ogólny Internet."

Możesz także po prostu wyłączyć Wi-Fi: na MacBooku wydanym do 2014 roku istnieje osobny przełącznik. Wcześniej utworzona sieć bezprzewodowa zniknie natychmiast i pojawi się, gdy moduł zostanie ponownie obsługiwany.

Funkcja dystrybucji Internetu nie jest dostępna tylko na MacBooku wydanym na linię powietrzną (to znaczy do 2009 r.). I nawet jeśli istnieje moduł WI -FI, nadal nie będzie możliwe włączenie punktu dostępu - system operacyjny MacOS do wersji X El Capitan nie zapewnił.

Total, iMac i MacBook mogą być naprawdę używane jako rooter Wi-Fi, a nawet z dość obszerną funkcjonalnością. Jeśli masz podobne wrażenia za pomocą komputera lub laptopów (w tym systemu Windows) - należy udostępnić to w komentarzach. Powiedz nam, jakiego rodzaju oprogramowania użyłeś do tego, czy były jakieś niedociągnięcia w organizowaniu takiej dystrybucji internetowej.